JOWISZ

643 mln km od Ziemi istnieje miniaturowy układ słoneczny składający się z ponad 60 księżyców krążących dookoła potężnej, gazowej planety. Jej piękne, płynne kolory i plamy na powierzchni skrywają gwałtowne burze i strumienie masy. Czy tę ogromną, gazową kulę uważano za gwiazdę betlejemską? Czy któryś z jej księżyców skrywa życie pod lodowatą skorupą? Jowisz, olbrzymia planeta krążąca w średniej odległości 778 mln km od Słońca .Olbrzymia, intrygująca kula. Ta obracająca się kula gazu może wydawać się dziełem grafika, ale jej obraz jest autentyczny .Na Jowiszu panują najbardziej egzotyczne warunki pogodowe w całym układzie słonecznym. Jowisz składa się w 84% z wodoru i prawie 14% z helu, dwóch najlżejszych i najpospolitszych pierwiastków we wszechświecie, zebranych w jedną masywną kulę. Średnica Jowisza jest 11 razy większa od ziemskiej, więc bez problemu można by w nim zmieścić 1000 planet wielkości Ziemi. Jowisz to pan układu słonecznego. Około 70% masy wszystkich planet systemu to masa Jowisza. Wśród planet to duży chłopczyk dominujący na podwórku. To największa planeta układu słonecznego. Widoczna gołym okiem. Dzień na Jowiszu trwa tylko 9,9 godzin. Pełny obieg wokół Słońca trwa 11,86 lat. Człowiek ważący 68 kg na Jowiszu ważyłby prawie 160 kg. Chmury burzowe składają się z amoniaku, siarki i wody. Eksploracja Jowisza to nie lada wyzwanie dla NASA. To nieprzyjazne środowisko, ze skrajnymi temperaturami, od zamarzania do wypalania. Promieniowanie elektromagnetyczne Jowisza jest dość intensywne. Podróżnik zginąłby w mgnieniu oka. Potrzebny byłby ciężki, ołowiany kombinezon, co jest trudne do udźwignięcia. Zatem załogowa wyprawa na Jowisza to spore wyzwanie technologiczne dla konstruktorów. Lądowanie nie wchodzi w rachubę. Jowisz to wielka kula gazu. Składa się z gazu. Nie ma tam właściwie na czym wylądować. Lądownik grzązł by coraz głębiej w chmurach jowiszowego gazu, aż zgniotłoby go ciśnienie atmosferyczne .Czyni to wyprawę na Jowisza nie lada wyzwaniem. A co, gdy w końcu uda się nam tam dostać?